August 2006 Archives

ميدونی...
زمان، بهترين عامل برای آشکار شدن شخصيت و نگرش دروني افراده. تصميم گيريها در قبال اتفاقات مختلف ميتونه نمايانگر خيلی چيزها باشه...

خوشحالم...،از اينکه خيلي زود فهميدم...

اين هفته يکي از شلوغ ترين هفته هايي بود که پس از مدت ها گذروندم. علاوه بر شيراز، چند روزي اهواز بودم و لازم بود تو بعضي زمينه ها که قبلا کار نکرده بودم تجربه کسب کنم.
بيشتر از اينکه خود کارها خستم بکنه، هواپيماها و مشکلاتشون خسته کننده بود. تعداد 6 تا پرواز براي 1 هفته...!

يکي از جالبترين اتفاقاتي که تو اين مدت افتاد جريان برگشتنم از اهواز بود.
جريان از اين قرار بود که هواپيما وقتي به موقع از تهران اومد و نشست تو فرودگاه، به علت شلوغي، هدايتش کردن به محلي که چند تا هلي کوپتر اونجا پارک بودند. بعد يه مدتي گذشت و همه منتظر بوديم که اعلام کنن مسافرها سوار شن. هرچي صبر کرديم ديديم خبري نشد. از مسوول شرکت علت رو جويا شديم و معلوم شد که به علت جايگيري بد هواپيما، در صورت روشن شدن موتور، فشار زيادي به هلي کوپترها وارد ميکنه و موجب آسيب ديدنشون ميشه. و فعلا وسيله هم نيست که بتونن جابجاشون کنن.
اول که شنيدم فقط خنديدم چون شباهت زيادي به جک داشت اما وقتي 1 ساعت به همون منوال گذشت ديگه واقعا عصبي کننده شده بود.

کاش ميدونستم...
و کاش ميتونستم...

همين.

با همه تلخيش، به دل مينشست...
خوبيش اينه كه تو زماني كه داري ميبينيش، تمام ذهنت از روزمرگي ها جدا شده و جذب داستان فيلم ميشه.
نگاه حاتمي كيا به جنگ رو خيلي دوست دارم. از زمان از كرخه تا راين هميشه با زيباترين مضامين، مفهموم جنگ رو به تصوير كشيده.

سفر هوايي هم توي ايران براي خودش معضل بزرگيه...
تاخيرهاي طولاني، جوابگو نبودن افراد، كيفيت بد هواپيماها و .... مواردي هستند كه بعد از يه مدت طولاني واقعا عذاب آور ميشن.

واقعا خيلي زور داره كه يه پرواز 3 ساعت تاخير بخوره، بعدشم بشوننت تو يه هواپيماي داغون توپولوف كه روي زمين كلا" سيستم تهويه اش تعطيله، بعدشم وقتي رسيدي ببيني كلاست تعطيل شده...

امروز براي دومين بار به كلاسم تو شيراز نرسيدم و كلاسم تعطيل شد...

همه به اين اوضاع عادت كردند و هيچ كس هيچ تلاشي براي بهبودش نميكنه، چرا كه مساله اي به نام زمان عملا بي ارزشه...

بعضي وقتا نياز به يه محيطي داري که کلي حالت رو تغيير بده...
بعضي وقتا نياز داري جايي بري که نحوه ي ارزش گذاري آدمها متفاوت باشه.
اين هفته که شيراز بودم هوس کردم بعد از کلي وقت برم شاه چراغ.
موجب شد حتي براي چند لحظه از روزمرگيهام خارج بشم....
خوب بود کلي...